උණුසුම දැනේ දහවල් මට රැයට වඩා.....

පුර් සඳ පායන්න තව සති දෙකකටත් වඩා තියනවා. දැං මයෙ හිතේ අමාවකට කිට්ටුයි.. ගෙන්දගම් පොළව මත්තෙන් ගිහිං හිසට ඉහළින් කැකෑරෙන දාහයක් ගතයි හිතයි දෙකම පෙලනවා..ඒසී එක සර්විස් කරන මිනිහා මහ මද්දහනේ ආවහම මට යකා නගිනවා.. ඒත් පොළව කොටන තැන පාර තනන තැන වැඩ ඉන්න දෙවිවරු... ඔටුව පිටෝටුව කියලා ගාලු පාරෙ ඉහලටයි පහලටයි කෑගහන කොන්දොස්තර අය්යලා... අනුන්ගෙ උවමනාවට ඉපදිලා උන්ගෙම උවමනාවට හිඟා කන සුරුබුහුටි යාචක දරුවන්.... දෙයියන්ටම ඔප්පු වෙච්චාවෙ..!!!! මං හිතන්නෙ සක්‍ර දෙයියන්ගෙ පඬුපුල් ආසනේ මේ වෙද්දි කොයිල් එකත් පිච්චිලා ඇති.... ඒ තරමටම රස්නේයි......

1 comments:

චතුරංග රූපසිංහ said...

මොනා කරන්නද ඔහොම තමයි ජීවිතේ

Post a Comment

හඳපානේ ඇවිදිද්දි එක් එක්කෙනාට හිතිච්චි දේ...