ගෙල වැල ලා ගත් අවුරුදු කුමාරියෝ....



අවුරුද්දත් කිට්ටු කිට්ටු නිසා හැම තැනම අවුරුදු සංකෙත වැහි වැහැලා... කොළොම්පුරේ ට තාම ඒකෙ එච්චර වගක් නැති උනාට, නුවර පළාතෙ අවුරුදු සිරි ඉතිරෙන්න පටං අරං..
හදි හදිස්සියෙන් උනත් නුවර ටවුමෙ රවුමක් දෙකක් ගියාම තමයි තේරෙන්නෙ අවුරුදු ජයයි කියලා.. නගර කේන්ද්‍රයේ දොරකොඩ රබානක් වැයෙනවා... මුලු නුවරම ගෝසාව නිසා රබානට උඩින් මයික් එකක් සෙට් කරලා සවුන්ඩ් කොන්ට්‍රෝල් කරලා බලෙන්ම වගේ අහන්න සලස්සනවා...
මුළු නුවරම ජනතාව සාන්ද්‍රනය වෙලා තියෙන්න දළඳා වීදියට.. ඔයාලා හිතයි දළඳා වඳින්න කියලා.. සාධුකාර දෙන්න කාරි නැහැ... දළඳා වීදියී තමයි පදික වෙළඳාම සරුම.. කොට කලිසමේ සිට දිග කලිසම දක්වාත්.. බතික් ඔසරියේ සිට සෙරෙප්පු කුට්ටම දක්වාත්.. කොරොස්, ඇතිලි, ටින් කටර්.. මෙකී නොකී සියලු අවශ්යතා එකම වහලක් යටින් ගන්න පුලුවන්.. ( මෙතන ඇත්තටම ඉටි රෙදි එකට යා වෙමින් වහලක් නිර්මාණය වෙලා)
දැන් හැම සුපිරි වෙළඳ සලක් ම ආල වට්ටං දාපු වට්ටම් අවුරුද්දට කියලා හිත පිරෙන්න දෙන නිසා මමත් එයින් කීපයකටම ගොඩ උනා..
ඔන්න ඒවයෙ තමයි අවුරුදු...ගැමි සුවඳ වෑස්සෙනවා...

හැම කෑෂ් කවුන්ටරයක් ඉස්සරහම ගැමි ළඳක්.. චීත්තයක් හැට්ටයක් ඇඳලා.. කොණ්ඩ පොඩියක් බැඳලා.. සරම කමිසෙ ඇඳපු මානවකයෙකුගෙ ආදාරයෙන් කස්ටමර් සර්විස් කරනවා..
ඒ අතරෙ අහවල් බැංකුව එක්ක ගනුදෙනු කරනවද කියලත් අහනවා.. මට මුණ ගැහිච්ච ළඳ ගෙ ටින්ට් කරපු කොන්ඩ රැල්ල කනේ රඳවන්න ගිහිං කොහොම හරි මගෙන් බැංකුවේ විස්තරේ ඇහුවෙ ටිකක් පමා වෙලා.. මම ඔවු කිව්වා... එක වරටම ඇය ගැමි බව විදහා පාමින් "ඕ ෂිට්!!!! " කිව්වා... ඔය අතරෙ පං කොල වට්ටි වල ෂම්පු, බොඩි වොෂ් දා ගෙන ප්‍රමෝෂන්...
කොහොම හරි අවුරුදු උද්දාමය ඔද්දල් වෙච්ච ඕලාරික හැඟීමකින් මම රෝද තුනක නැගී නිවස බලා එද්දි, බෙහෙත් පෙත්තක් ගේන්න කිව් බව මතක් උනා.. ඉතින් තවත් සුපිරි වෙළඳ සලකට..
ගිනි මද්දහනෙ.. ඇස් නිලංකාර වෙලා තියෙද්දි මං හනි හනිකට ෆාමසියට ගොඩ උනා.. කිසියම් ගුප්ත භයංකර රසයකින් යුත් සැරසිල්ලක් ඇස් කොනින් දැක්ක නිසා පොඩි තිගැස්සීමක් දැනුනත් කෙලින් බලපුවාම තමයි තේරුණේ.සුපිරි වෙළඳ සැලේ බඩු රාක්ක වලට උඩින් බැඳපු මල් වැල් ඔන්චිල්ලා වල පපට් ලියන් ඔන්චිලි පදිනවා.. බැලු බැල්මට මනාව නිමවා නැති මේ උඩවැඩියාවන් පෙනෙන්නේ ගෙල වැළ ලාගෙන ඇස් උඩ තියාගෙන ඉන්නා සෙයකුයි..
මේ අඬෝවැඬියාව මෙතනින් නවත්තන්නං... මේ වගේ නෙයියාඩගං දකිනකොට මට මතක් වෙන පුංචි සිද්දියක් තියනවා.. කතාව දෙපළු කරලා හැකි ඉක්මණින් ඒකත් කියන්නම්...


ප.ලි.: අපි අතීතය වැළඳ ගනිද්දි.. අනාගතය වැළඳ ගන්නවාට වඩා පරිස්සම් වෙන්න ඕනෙ.. එහි හරය.. සාරය.. අවබෝධයෙන් දැකිය යුතුයි... මොකද...? සංස්කෘතිය සහ වෙළඳ ලෝකය ගැටෙන්නේ එතකොටයි..අළෙවිකරණය අසාර්ථක වෙන්නේ ඔතැනදියි.. ඔතන තියෙන්නෙ පුංචි දෙයක්..අනාගතය වෙනස් කළ හැකි මුත් අතීතය වෙනස් කළ නොහැකියි..

0 comments:

Post a Comment

හඳපානේ ඇවිදිද්දි එක් එක්කෙනාට හිතිච්චි දේ...