මේ අතරෙ ඔය පල්ලෙහා පිංතූරෙ ඉන්න ගෙවිළිය මට මුණ ගැහුණෙ ඇමරිකාවෙ වර්ජිනියා ප්රාන්තයෙ දි...
ඇගේ සැමියා කඩපොළට ගිහිං.. ඇගෙ ඉරුණු ගවුම එළලන්න ඉදිකටු, තව කුළුබඩු.. මේ ආදි බඩු ලැයිස්තුවක් ඈ කියාගෙන කියාගෙන ගියා... එක හුස්මට කියාගෙන ගිය අඳෝනාව ඉවර කලේ... මේ සියළු දෑ ගෙන එන්න ඇය ඩොලර් එකක් දුන් බව කියමින්...
දෙය්යන්ට ඔප්පු වෙච්චාවෙ!!! මේ සකළ මනාවටම ඩොලර් එකක්!!!!
අපටත් නොදැනීම මැසිවිල්ල දිගේ ඇය අපිව 17වන සියවසට අරං ගිහිං..
ඇමරිකාව කියන්නෙ සියවස් කිහිපයක පමණක් හරි හමං ඉතිහාසයක් තියන.. සංස්කෘතිය හුවා දැක්වීමේදී ආසියාතික පහනින් එළිය බලන දේශයක්... එයාලා ඒ කෙටි ඉතිහාසය ලස්සනට present කරනවා, market කරනවා..
ඒ අතරෙ.. අපි.. අවුරුදු කාලෙට සුපිරි වෙළඳ හල් වල කෙල්ලන්ට "L" බෝඩ් ගහලා චීත්ත හැට්ට ඇන්දෙව්වට සංස්කෘතිය රැකෙනවද?...Cultural Marketing කියන එක සිද්ද වෙනවද?
අනේ මංදා....
1 comments:
ඇත්තම කතාවක් තමයි.ඒත් කවදාවත් මේ කපේදි අපේ රටේ ඔයා,මම,තව කීප දෙනෙක්ට ඇරෙන්න ඕවල වටිතා කමක් නෑ.අපි යන්නේ විනාසෙට.ඇත්ත ඒකයි.
Post a Comment
හඳපානේ ඇවිදිද්දි එක් එක්කෙනාට හිතිච්චි දේ...