මට වෙසක් ලබලා.. මුළු ලෝකෙටම වෙසක් ඊයෙ උනාට මට හරියටම වෙසක් අද... මට ඊයෙ පොළව පලාන යන්න ලැජාවක් උනා.... ඒක දන්නෙ මං විතරයි.. මේක කියෙව්වට පස්සෙ ඔයාලත් දන්නවා...
ඊයෙ මට වැඩ.. මග අරින්න බැරි රාජකාරී වැඩ... මට විතරක් නෙවෙයි.. මගේ විභාග අධීක්ෂක මණ්ඩලයත් වැඩ... විභාගෙ කරපු ළමයින්ගෙ හිත් වල මොනවා තිබුණද කියලා කියන්න හරියටම බැහැ...
ඉතින්හවස 4 විතර වෙද්දි තමයි මං පියවි සිහිය එළවගෙන වෙසක් ගැන හිතුවෙ.. බෞද්ධ කොඩියක්.. වෙසක් කූඩුවක්.. මල් පහන් .. පන්සල්.. අපෙ අම්මිත් ගල්කිස්සෙ ඇවිත් කියලා පණිවිඩේ ආවා දවල් වෙද්දි... මං ඉතින් බස් එකෙන් බැහැලා වට පිට බැලුවා.. කඩ ඔක්කොම වහලා උනාට පාරෙන් එහා පැත්තෙ පුන්චි කඩයක් ඇරලා.. බෞද්ධ කොඩි වෙසක් කූඩු ලෙළ දෙනවා.. මං වට පිට බලලා එක හීයට ඒ කඩේ ඇතුළට රිංගුවා..
අර කියපු ළජ්ජාව ඇතිවෙන්න පටන් ගත්තා...
මට මතක් උනා අපේ ගම්පළ ගෙදර තිබ්බ උණ පඳුර.. ඇඟිලි කපාගෙන උණ කූරු සුද්ද කරපු.. වෙසක් කොළ අලවන්න පාප්ප නා ගත්ත.. සිල් අරන් ගෙදර ඇවිත් ළමා සාරිය පිටින් වෙසක් කූඩු එල්ලපු කාලෙ මතක් උනා... ඊට පස්සෙත් කොහොම හරි වෙසක් එකට කූඩුවක් හදනවාමයි...
ඒත් මේ සැරේ... චික්... මාර ලැජ්ජාව.. වෙසක් කූඩුවට 150/=.. කොඩිය 100/=.. මං වට පිට බලලා කාටවත් මූන දෙන්නෙ නැතුව ත්‍රී වීලර් එකක නැගලා වෙසක් කූඩුවත් අරන් ගෙදරට පැන ගත්තා..
මං ගෙදර ආව ගමන් හිතේ තිබ්බ බරත් එක්කම වෙසක් කූඩුව පුටුවක් උඩින් තිබ්බා.. ඒත් පොඩි බයක් වගේ තිබ්බා.. මං හිතුවා වෙසක් කූඩුව කඩෙන් ගත්ත වරදට පවුළේ ගුරුතුමියගෙන් වෙසක් ධර්ම දේශනාව ෂුවර් කියලා..
ඒත් ඇය ගැඹුරු බැල්මක් දුන්නා විතරයි.. මං පුටු ඇන්ද අල්ලගෙන හිටගෙන බෑග් එක කරේ එල්ලගෙන ඉන්න ගමන් ඇගේ සුව දුක් ඇහුවා....අර පුටුව උඩින් තිබ්බ හිතේ බර පුටු ඇන්ද දිගේ මගේ අතට ගොඩ වෙලා නැවතත් මගේ හිත කරා ළඟා උනා...
ජයන්ත රත්නායකයන් අර සින්දුව කියන අතරෙ මට හිතුනෙ.... (හරියටම මොකද්ද ලියලා විස්තර කරන්න අමාරුයි වගේ)... ඒත් ඈ අපේ ජීවිත වල තියන (කමකය නැති ) බිසි ස්වභාවය තේරුම් අරන්ද කොහෙද මේ වෙන තෘත් නිස්සද්දයි..
මං කියාගෙන ආව දේ ඉවර නැහැ.. ඒත් මදකට නැගිටින්නම්... තුන්වන කැඳවීම එන්න කලින්..
0 comments:
Post a Comment
හඳපානේ ඇවිදිද්දි එක් එක්කෙනාට හිතිච්චි දේ...